بیش اعتمادی مدیریت و محافظه کاری حسابداری

مدیران بیش اعتماد بازده آینده شرکتهای خود را بیش از حد برآورد میکنند بنابر این پیش بینی ما این است که مدیران بیش اعتماد شناخت زیان را به تاخیر بیاندازند و به طور کلی به استفاده کمتر از حسابداری محافظه کارانه تمایل دارند .هدف این پژوهش ،تعیین تاثیر اطمینان بیش از حد مدیریتی بر محافظه کاری شرطی و محافظه کاری غیر شرطی است .و علاوه بر این ، ما بررسی کردیم ، که آیا نظارت خارجی قوی به کاهش این اثر کمک می کند ؟ برای دستیابی به هدف مذکور ، سه فرضیه تدوین و نمونه ای متشکل از 112 شرکت به روش حذف سیستماتیک از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1385 تا 1392 انتخاب گردید.برای اندازه گیری محافظه کاری شرطی از مدل خان و واتس (2009 )و برای محافظه کاری غیر شرطی از معیار گیولی و هاین (2000) و هم چنین برای بیش اعتمادی مدیریت از سه معیار مبتنی بر پژوهش احمد و دوئلمن (2013 ) استفاده شده است .نتایج حاصل از برآورد مدل های پژوهش گویای آن است که اثر بیش اعتمادی مدیریت بر هر دو محافظه کاری شرطی و غیر شرطی معنی دار و منفی است ودر شرکتهای با نظارت خارجی قوی این ارتباط ضعیفتر است.به عبارتی وجود ویژگی اطمینان بیش از حد مدیریتی در مدیران ارشد ، سبب کاهش محافظه کاری در گزارشگری مالی می شود که نظارت خارجی قوی تر بر این ارتباط تاثیر میگذارد.